Het eigene van het monastieke leven is dat ’t hype-loos is, althans zou moeten zijn.
Een voortdurende sensatieloosheid, “eeuwig gaat voor ogenblik”; het is de contemplatieve horizon.
De samenleving vibreert nu mee met de resultaten van ‘onze’ sporters op de Olympische Spelen, het dringt door in de stilte: het genereert een soort aangename ervaring omdat het de weldaad van de Stilte accentueert.
“Uw genade gaat boven dit leven”, vermeldt psalm 63.